Forystumaður Sósíalistaflokksins sendi þeim sem stunda landbúnað kaldar kveðjur í Fréttablaðinu í vikunni. Líklega var það af þekkingarleysi fremur en ásetningi. Jón Kaldal fer yfir söguna í þessari grein sem birtist á sama stað.
„Staðreyndin er sú að tekjur af stangveiði eru ein meginstoð landbúnaðar á Íslandi. Þegar landið er tekið í heild eru tekjur af stangveiði 28 prósent af hagnaði og launakostnaði í landbúnaði. Veiðihlunnindi eru sem sagt ein af grunnstoðum tilveru bændafjölskyldna um land allt. Án þessara tekna þyrfti fjöldi bænda að bregða búi. Á Vesturlandi eru tekjur af stangveiði 69% af hagnaði og launakostnaði í landbúnaði og á Austurlandi er hlutfallið 34 prósent. Þessar tölur koma úr skýrslu sem Hagfræðistofnun Háskóla Íslands gerið 2018.
„Vellauðugu stangveiðimennirnir“ hans Gunnars Smára, eru sem sagt eins og bestu mjólkurkýrnar í fjósinu. Bændafjölskyldurnar mjólka stangveiðifólkið rétt eins og kýrnar.
Og arðurinn af ám með veiðihlunnindi dreifist með óvenju lýðræðislegum hætti, vegna framsýnna laga sem voru sett fyrir um 90 árum. Lögum samkvæmt skulu eigendur bújarða hafa samvinnufélög um skipulag veiða til að tryggja vöxt og viðgang villtra stofna og sjálfbæra nýtingu þeirra á viðkomandi veiðisvæði. Þessi samvinnufélög dreifa svo tekjunum til bænda.“