Þessi staða er svo svakaleg. Og athugið að rannsóknarsýnin sem skýrsla Hafrannsóknastofnunar byggir á eru nokkurra ára gömul, eða frá tímabili þegar magn eldislax í sjókvíum við Ísland var ígildi 6.900 tonna ársframleiðslu.
Núgildandi áhættumat Hafró gerir ráð fyrir að ársframleiðslan verði 106.500 tonn, eða ríflega fimmtán sinnum meiri, sem er hrein og tær geggjun.
Hafrannsóknastofnun birti á dögunum niðurstöður rannsóknar á erfðablöndun laxfiska í 89 ám hringinn í kringum landið. Alls greindust 133 blendingar af fyrstu kynslóð, það er ný afkvæmi eldislaxa og villtra laxa. Þessir eldisblendingar fundust í tæplega einni á af hverjum fimm sem tekin voru sýni úr. Í heild reyndust rúmlega tvö prósent laxfiskanna sem voru rannsakaðir vera fyrstu kynslóðar blendingar. Í þriðju hverri á fundust eldri blendingar. Samtals reyndust 4,3% fiska sem voru rannsökuð blönduð. …
Almennt var blöndunin mest í ám í grennd við eldissvæði en dæmi voru um að blendingar fyndust í allt að 250 kílómetra fjarlægð frá sjókvíaeldi. …
Það er niðurstaða Hafrannsóknastofnunar að þá erfðablöndun sem greindist í rannsókninni megi rekja til tiltölulega fárra strokulaxa, eða lítils eldismagns, eins og það er orðað. …
Sýnin sem lágu rannsókninni til grundvallar voru flest tekin úr hrygningarárgöngum áranna 2014 til 2018. Þá var framleiðsla á eldislaxi hér við land aðeins lítið brot af því sem nú er, tæp 7000 tonn á ári, í fyrra var framleiðslan sexfalt meiri, 43000 tonn. Erfðablöndun kann því að hafa aukist verulega í takt við það.
Samkvæmt núgildandi áhættumati Hafrannsóknastofnunar er talið að hægt sé að ala 106.500 tonn af frjóum laxi án þess að það valdi neikvæðum áhrifum á nytjastofna villtra laxa.