Enn og aftur eru sjókvíaeldisfyrirtækin að fara að dæla skordýraeitri í sjóinn fyrir vestan. Í þetta skiptið á að nota efni sem Wikipedia útskýrir með þessum orðum: “Azamethiphos is very toxic for the environment.”
MAST hefur heimilað notkun þessa eiturefnis gegn laxalús á eldislaxi á tveimur sjókvíaeldissvæðum í Tálknafirði.
Lúsasmits er greinilega slæmt víðar fyrir vestan því sjókvíaeldisfyrirtækin hafa líka sótt um leyfi fyrir eitrunum í Arnarfirði og Patreksfirði.
Rekstur þessara fyrirtækja er viðvarandi umhverfisslys.
Í umfjöllun Morgunblaðsins kemur m.a. fram:
„Fiskisjúkdómanefnd ákvað á fundi sínum 4. september að mæla með því að Matvælastofnun samþykki tvær umsóknir um notkun lyfja gegn laxalús vegna fjölgun lúsa á eldislaxi í sjókvíum í Tálkanfirði. Þá var lagt til að afgreiðsla tveggja umsókna um notkun lyfja í Arnarfirði yrði frestað og að umsókn um lúsameðhöndlun í Patreksfirði yrði hafnað.
Þetta kemur fram í fundargerð nefndarinnar sem birt hefur verið á vef Matvælastofnunar.
Í fundargerðinni segir að út frá fyrirliggjandi gögnum um stöðu og þróun hafi Fisksjúkdómanefnd mælt með lúsameðhöndlun á eldislaxi með Salmosan (Azamethiphos) lúsalyfi í Hvannadal í Tálknafirði. Einnig taldi nefndin að tilefni væri til að mæla með notkun Salmosan og að hluta til Slice (Emamectin) lúsalyfi í Laugardal i Tálknafirði.
…
Ekki var talin ástæða til að mæla með notkun Salmosan í Kvígindisdal í Patreksfirði. „Að umfjöllun lokinni komst fisksjúkdómanefnd að þeirri samdóma niðurstöðu að mæla ekki með því við Matvælastofnun að heimila umbeðna lyfjameðhöndlun í Patreksfirði. Þar eru lúsatölur vissulega háar, en verið er að slátra upp af svæðinu og er áætlað að þeirri framkvæmd verði lokið um miðjan september. Útfrá umhverfis- og velferðarsjónarmiðum fisksins hníga flest rök að þeirri niðurstöðu að ekki sé rétt að meðhöndla með lúsalyfi. Um sé að ræða neyðarráðstöfun sem nái ekki tilgangi sínum fáum dögum fyrir slátrun.“