Koparinn er þungmálmur sem eyðist ekki upp heldur safnast upp í lífríkinu. Við hjá IWF höfum ítrekað bent á þessa skaðlegu mengun í umsögnum okkar til opinberra stofnana og ráðuneyta.

Á sama tíma og stjórnvöld hér hafa verið að rýmka heimildir fyrir notkun þessa hættulega efnis í ásætuvörnum netapoka hafa stjórnvöld í öðrum löndum verið að banna notkun þess í sjókvíaeldi. Á það við um Ástralíu og fleiri lönd.

Arnarlax og Arctic Fish komust upp með að nota kopar árum saman í starfsemi sinni á Vestfjörðum þvert á leyfi og án viðurlaga en fengu síðan leyfunum breytt.

Þessi linkind er lýsandi fyrir lausatökin sem þessi skaðlegi iðnaður hefur búið við af hálfu stjórnvalda.

Í umfjöllun Morgunblaðsins segir m.a.

„Net­in sem notuð eru í kví­arn­ar í sjókvía­eldi eru mörg gegnd­ræpt með kop­ar­blendi. Kost­ur þess að nýta slíkt efni er að kop­ar­blendi hef­ur ör­veru­drep­andi áhrif, en vís­inda­menn segja hættu á að efnið mengi út frá sér og gera þeir nú ráð fyr­ir nei­kvæðum áhrif­um þess á líf­ríkið ná­lægt sjókvía­eldi um­rætt efni er notað, að því er fram kom í um­fjöll­un 200 mílna.

Norska haf­rann­sókna­stofn­un­in (Hav­forskn­ings­instituttet) til­kynnti fyrr á ár­inu að hún hafi unnið að því að taka sam­an fyr­ir­liggj­andi þekk­ingu á los­un kop­ars og hafið rann­sókn­ir á áhrif­um þess á kræk­ling. Verk­efnið er fram­kvæmt að beiðni norsku fiski­stof­unn­ar (Fisker­idirek­toratet).

Í færslu á vef stofn­un­ar­inn­ar full­yrðir Bjørn Ein­ar Grøsvik, vís­indamaður á sviði meng­un­ar, að „los­un kop­ars frá net­un­um er af þeirri stærðargráðu að við ger­um ráð fyr­ir að hún hafi áhrif á sjáv­ar­líf­ver­ur.“